Καλημέρα βιβλιοφιλοι μου , τι κάνετε; Σήμερα έρχομαι να σας μιλήσω για κάτι διαφορετικό , κάτι ιδιαίτερο , το βιβλίο του Γιάννη Κυζιρόπουλου από τις εκδόσεις Πνοή . Το συγκεκριμένο βιβλίο έχει μια ιδιομορφία όταν το διαβάζεις είναι σαν να βλέπεις μια ταινία στον κινηματογράφο όπου ο κόσμος είναι σκοτεινός , είναι γκρί και μια διάχυτη μελαγχολία υπάρχει στον αέρα . Ακροβατεί στο φως και στο σκοτάδι , στη θλίψη και σε μια εσωτερική ελπίδα !
Το βιβλίο μας μεταφέρει σε μια Αθήνα όπου ο κόσμος υποφέρει , ο λιμός έχει κατασπαράξει τα πάντα στο διάβα του και ο κόσμος παλεύει να βρει κάτι να φάει για να ικανοποιήσει τη βασική ανάγκη του . Βέβαια μαζί με το φαγητό φαίνεται να έχουν χαθεί οι αξίες και τα ιδανικά. Οι άνθρωποι είναι σκληροί, κυνικοί και πιστεύουν σε λανθασμένα πρότυπα .
Ο Ιάσονας είναι ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου , ένας άνθρωπος που φαινομενικά είναι βουτηγμένος στη θλίψη . Μια θλίψη που σκεπάζει , πλακώνει και αλλάζει τους ανθρώπους . Η θλίψη προσπαθεί να γκρουψει το φως και να απλώσει το σκοτάδι , τον πόνο και τη φρίκη αλλά ο Ιάσονας είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να δώσει νόημα στη ζωή του , ψάχνει να βρει την πορεία του πέρα από το σκοτάδι .
Είναι ένα βιβλίο καλοδουλεμένο , με πολλά αγάπη , πολύ σκέψη και έρευνα . Μου άρεσε σαν βιβλίο γιατί είναι ενα βιβλίο που σου βγάζει πολλά συναισθήματα , σε κάνει να σκεφτείς και να συγκρίνεις την σημερινή κοινωνία με την κοινωνία του Ιάσονα .
Θέλω να σε προειδοποιήσω ότι δεν είναι ένα βιβλίο όπως τα συνηθισμένα , είναι σαν ένας λαβύρινθος που είσαι στην αρχή και για να φτάσεις στο τέλος και να καταλάβεις είναι να αφεθείς . Πρέπει να αφεθείς στα συναισθήματα και στις σκέψεις και έτσι θα καταλάβεις πολλά και θα αναθεωρήσεις πολλά !
Ταξιδέψαμε μαζί με το βιβλίο στη γη της αιώνιας θλίψης , άκουσα πολύ καλά τι είχε να πει και φτάσαμε άραγε στη λύτρωση ; Θα δείξει ....
Από μένα 4/5 ⭐⭐⭐⭐
Το μόνο που με κούρασε λιγάκι είναι τα φιλοσοφικά κομμάτια μέσα στο κείμενο και σε κάποια σημεία οι περιγραφές βέβαια καταλαβαίνω ότι γίνεται για να σε εντάξει στο κλίμα .
Περίληψη:
Ο Ιάσονας και οι φίλοι του πασχίζουν να επιβιώσουν σε μια Αθήνα που μαστίζεται από λιμό. Στην προσπάθειά τους να βρουν τροφή πέφτουν σε ενέδρα, με αποτέλεσμα να χάσει τους συντρόφους του. Ο ίδιος καταφέρνει να διαφύγει και κάνει σκοπό της ζωής του να πάρει εκδίκηση. Στην πορεία γνωρίζει έναν μυστηριώδη ξένο που θα αλλάξει όλα όσα νόμιζε πως ήξερε, καθώς και τον έρωτα της ζωής του. Μέσα από ζωντανές περιγραφές, αναδρομές στο παρελθόν και αλλεπάλληλες ανατροπές, ξετυλίγεται μαεστρικά μια αλληλουχία γεγονότων η οποία οδηγεί την πλοκή προς μία κορύφωση που έχει χτιστεί από την πρώτη κιόλας σελίδα.
Πρόκειται για μια ιστορία για τις ιδέες, τον έρωτα, την αγάπη, την ελευθερία, τη νομοτέλεια που διέπει τον κόσμο και την αναζήτηση του νοήματος της ύπαρξης. Οι κεντρικοί χαρακτήρες μοιάζουν παγιδευμένοι σε μια σκακιστική παρτίδα στον χωροχρόνο, και μας κάνουν να αναρωτιόμαστε κατά πόσον μπορούμε να ελέγξουμε τη ζωή και τη μοίρα μας. Ένα αλληγορικό αστικό μυθιστόρημα, ένα σκοτεινό παραμύθι, που ακροβατεί ανάμεσα στον ωμό ρεαλισμό της καθημερινότητας και τον ρομαντισμό μιας άλλης εποχής, εμπνευσμένο από την κλασική λογοτεχνία. Ένα βιβλίο γι' αυτούς που έχουν χάσει κάτι δικό τους για πάντα, για όσους έχουν την ανάγκη να αισθανθούν. Ένα βιβλίο για τους μοναχικούς νοσταλγούς του επέκεινα...
"Δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά δέντρα που στέκουν αγέρωχα, μονάχα μέχρι να τα κατακρεουργήσει ο αδυσώπητος πέλεκυς της ζωής, με τρόπο που μόνο εκείνη ξέρει. Κι αν τύχει και σταθούμε τυχεροί, και πέσουμε σε χέρια εργατικά, ίσως τότε, τουλάχιστον, προκύψει κάτι όμορφο απ' αυτή την τόσο αναπάντεχη τραγωδία..
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου