Καλημέρα βιβλιοφιλοι μου ! Καλή εβδομάδα ! Σήμερα έρχομαι να σας μιλήσω για το βιβλίο "Ροδανθός" της Σόφης Θεοδωρίδου από τις εκδόσεις Ψυχογιός .
Ένα πολύ ωραίο βιβλίο όπου η συγγραφέας μας μεταφέρει στα τέλη του 1874 . Τότε η ηρωίδα του βιβλίου μας καταφτάνει στη Σύμη και ξεκινάει μια καινούργια ζωή όπου και θα βρει την ευτυχία.
Το βιβλίο μου άρεσε πολύ καθώς με μάγεψαν οι εναλλαγές συναισθημάτων. Η ηρωίδα περνάει από διάφορες φάσεις στη ζωή της χαράς , ευτυχίας , οδύνης μεγάλου πόνου και μέσα σ' όλα αυτά παλεύει να κρατήσει την "ταυτότητα" της , εδώ θα μπορούσαμε να την παραλληλισουμε με την χώρα μας . Καθώς και η Ελλάδα μας πέρασε τότε από την Τουρκοκρατία στην Ιταλοκρατια , ξεσπάει ο Μεγάλος Πόλεμος , η Μικρασιατική Καταστροφή, ο Ιταλικός φασισμός , ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος , η Γερμανοκρατία και ο μεγάλος λιμός που μάστιζε άγρια τα Δωδεκάνησα , όλα αυτά τα δεινά πέρασε η χώρα και οι Έλληνες πάσχιζαν να διατηρήσουν την ελληνική τους υπόσταση έτσι και η Σμαράγδα μέσα από το βάρος του Πένθους και των συμφορών προσπαθεί να κρατηθεί στα πόδια της και να μην χάσει την ελπίδα και την ταυτότητα της. Μια γυναίκα που κατάφερε το αδιανόητο τότε , να εισχωρήσει σε έναν καθαρά ανδροκρατούμενο χώρο , το εμπόριο και να κάνει επιτυχία .
Η ηρωίδα της συγγραφέως θεωρώ είναι ένα πολύ όμορφο παράδειγμα καθώς υπερασπίζεται τα ιδανικά της , παλεύει για τη ζωή της και ακόμα σε τόσο αντίξοες συνθήκες κατάφερε να σταθεί στα πόδια της .
Γιατί εν τέλει η ζωή είναι ενα τριαντάφυλλο! Έχει μια ανεξήγητη ομορφιά και ένα μεθυστικό άρωμα αλλά έχει και αγκάθια ! Όμως δεν παύει στο τέλος να αξίζει ! Όσο πολεμάς και αντέχεις μπορείς να το απολαύσεις!
Για μένα αξίζει πάρα πολύ! Ήταν ένα πολύ όμορφο και δυνατό βιβλίο , με κούρασε λίγο σε κάποια σημεία η εκτενής περιγραφή όμως καταλαβαίνω ότι χωρίς αυτές τις περιγραφές δεν θα ξεδιπλωνε μπροστά μας τις ομορφιές της Σύμης και της Ρόδου!
Είναι υπέροχο όταν ένα βιβλίο τρέφει και το μυαλό και την καρδιά!
Περίληψη :
Όταν η Σμαράγδα, στα τέλη του 1874, φτάνει από την Κωνσταντινούπολη στη Σύμη με το καράβι του ηλικιωμένου Μόσκοβου, δεν περιμένει ότι στο νησί με τα πολλά προνόμια και τους επιδέξιους σφουγγαράδες θα βρει την ευτυχία. Η ευτυχία αυτή, ωστόσο, θα σημαδευτεί από πολύχρονη ατεκνία, μέχρι τη μέρα που θα κλείσει στην αγκαλιά της τον πεντάχρονο ορφανό Γιοσίφ, που οι συμπατριώτες της θα αποκαλέσουν «το Αραπί», δυσκολεύοντας την ένταξή του στην προηγμένη για τα δεδομένα της εποχής κοινωνία τους.
Καθώς τα χρόνια περνούν, η Σμαράγδα θα βιώσει οδυνηρές απώλειες και μια βαριά προδοσία, που θα την υποχρεώσει να αφήσει τη Σύμη για τη Ρόδο λίγο πριν από την ανατολή του νέου αιώνα. Στη Ρόδο, όπου το χνότο του Οθωμανού είναι πιο αποπνικτικό, θα παρεισφρήσει στην ανδροκρατούμενη επιχειρηματική κοινότητα του νησιού με το άρωμά της, τον Ροδανθό. Κι ενώ η Τουρκοκρατία παραχωρεί τη θέση της στην Ιταλοκρατία και οι Έλληνες παλεύουν να διατηρήσουν την εθνική τους υπόσταση, η οικογένειά της θα προσπαθήσει να επιβιώσει μέσα στις εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες που επιβάλλουν ο Μεγάλος Πόλεμος, η Μικρασιατική Καταστροφή, ο ιταλικός φασισμός αλλά κι ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Γερμανοκρατία και ο μεγάλος λιμός που μαστίζει άγρια τα Δωδεκάνησα στο ξεψύχισμα του πολέμου.
Η ιστορία μιας οικογένειας στη Σύμη και στη Ρόδο, πολυκύμαντη και ταραχώδης σαν τη θάλασσα που περιβάλλει τα δύο νησιά, από τα τέλη του 19ου αιώνα και μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα, με συνδετικό ιστό μια γυναικεία μορφή.
Από εμένα 4.8 /5 ⭐⭐⭐⭐✨
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου