Καλημέρα βιβλιοφιλοι μου! Ελπίζω να έχετε μια όμορφη μέρα και ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!! Σήμερα θα σας μιλήσω για την νουβέλα της Αλίκης Στελλάτου "Γάτα στον κήπο" από τις εκδόσεις Κίχλη .
Είναι μια νουβέλα εβδομήντα έξι σελίδων η οποία εξελίσσεται με δύο αφηγηματικές φωνές . Υπάρχει η αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο και σε β πρόσωπο. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο διαχωρισμός στην αφήγηση είναι σαν να είναι δύο διαφορετικά άτομα που ζουν μέσα στον ίδιο άνθρωπο . Αρχικά είναι σαν τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος που μπορεί φαινομενικά να είναι διαφορετικές στη συνέχεια γίνονται ένα , μπλέκονται!
Η πρώτη αφήγηση είναι η ήρεμη , η ανέμελη , η αρμονική ύπαρξη αυτή που έχει να διηγηθεί όμορφες αναμνήσεις , ανέμελες στιγμές και νεανικούς έρωτες . Η δεύτερη αφήγηση είναι η φωνή της συνείδησης ,η φωνή που έρχεται να προσγειώσει την πρώτη.
Η υπόθεση του βιβλίου είναι ερωτική , δεν φαίνεται εύκολα , όσο προχωράει η αφήγηση και εμπλέκονται οι αφηγήσεις οδηγούμαστε στην ανακάλυψη .
Το βιβλίο αυτό μου έδωσε την αίσθηση ότι είναι δυνατόν να διαβαστεί και να ερμηνευθεί διαφορετικά . Όσες φορές και να το διαβάσεις θα του δώσεις διαφορετικές εξηγήσεις και διαφορετική ερμηνεία .
Μου άρεσε πολύ σαν βιβλίο , διαβάζοντας το είναι σαν να έρχεσαι αντιμέτωπος με τον γυναικείο ψυχισμό , με την μάχη και τον γυναικείο χρόνο .
Είναι ένα κείμενο με έντονες επαναλήψεις και συχνη χρήση γλωσσοκεντρικων αναφορών , ολα αυτά όμως προσδίδουν στο κείμενο μια λυρική , ποιητική χροιά.
Περίληψη :
Η Μαρία ζει ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως, το όνειρο και την πραγματικότητα, πασχίζοντας να καλύψει τα κενά της μνήμης και της ύπαρξής της. Η Μάρθα προσπαθεί να επαναφέρει τη Μαρία σε μια πραγματικότητα χωρίς κενά, να συμπυκνώσει τον χρόνο, που όμως αποδεικνύεται ρευστός και μετατρέπεται διαδοχικά σε προσευχή, όνειρο, νερό, φως. Μέσα από τους μαιάνδρους της μνήμης και την εμμονική ανάκληση εικόνων του παρελθόντος, προβάλλουν σιγά σιγά πρόσωπα και περιστατικά, οι ψηφίδες μιας ιστορίας: ο θείος Βήσσος απών, αλλά πάντα αιφνιδιαστικά παρών, τής ψιθυρίζει τις αλήθειες των βιβλίων του, η κυρία Λεμονιά και ο κήπος της με τον μυρωμένο αέρα του, η μητέρα, η γιαγιά, αλλά και ο Ηλίας, ο Αλέξης, ο Θάνος τέλος, η κουκουβάγια, η γάτα, το χρυσόψαρο.
Αφήγηση σε πρώτο και σε δεύτερο πρόσωπο εναλλάσσονται, πλησιάζουν η μία την άλλη και αποκλίνουν διαρκώς μέχρι την τελική τους συνάντηση, όταν η Μάρθα αποφασίζει να αφυπνίσει τη Μαρία και να τη φέρει αντιμέτωπη με ένα γεγονός που μπορεί και να μην έχει συμβεί, αλλά μάλλον έχει.
Αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία! ( Τρέχει διαγωνισμός στο προφίλ μου στο Instagram για την συγκεκριμένη νουβέλα)
4/5 ⭐⭐⭐⭐
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου