Καλημέρα βιβλιοφιλοι μου! Να έχετε μια όμορφη Τετάρτη . Σήμερα θα σας μιλήσω για το βιβλίο του Κώστα Σοφούλη " Το Ζυμάρι" από τις εκδόσεις Επίκεντρο .
Θα σας αφήσω την περίληψη και θα σας πω μετά δυο λόγια για το έργο .
Μπορεί ο Στέλιος, ο κεντρικός ήρωας της ιστορίας, να μη γνώριζε ότι ο Έρασμος είχε κάποτε αναρωτηθεί "τι αξίζει ο άνθρωπος αν ο Θεός ενεργεί επ' αυτού, όπως ο αγγειοπλάστης στον άργιλο;" αλλά ένα είναι βέβαιο. Ότι και ο ίδιος δεν ήταν με κανένα τρόπο διατεθειμένος να αφήσει τη ψυχή του σαν εύπλαστο ζυμάρι στα αυθαίρετα χέρια οποιουδήποτε δασκάλου. Είχε το διάβολο μέσα του και ήταν αποφασισμένος να χειριστεί τον εαυτό του σαν δική του αποκλειστικά υπόθεση, κρίνοντας πρόσωπο με πρόσωπο αν θα πάρει τη ζωή με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Σε μια αιφνίδια στροφή της τύχης, ο Στέλιος βρέθηκε από το μικρό του πελαγονήσι, όπου μεγάλωνε σαν αγριοκάτσικο, στο οικοτροφείο ξακουστού σχολείου της πρωτεύουσας, όπου όλα του φάνηκαν σαν να έβγαιναν μέσα από την ομίχλη ενός φανταστικού κόσμου. Η νέα πραγματικότητα όρμησε αμέσως να τον κατακτήσει, αλλά ο ήρωάς μας ήξερε πώς να της αντισταθεί χωρίς να την κάνει εχθρό του. Έτσι, ζώντας ανάμεσα στις δύο του πλέον "πατρίδες", το νησί στις διακοπές και το οικοτροφείο τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, ο Στέλιος διαμορφώνει με μαεστρία τη δική του ζωή και στο τέλος, ήρωας των αποκλειστικά δικών του αποφάσεων, ανατρέπει την πορεία που για όλους φαινόταν ότι θα ήταν αναπότρεπτη. Θα τελειώσει το σχολείο αρνούμενος να μείνει ζυμάρι στα χέρια του συστήματος και θα ξεκινήσει την επόμενη φάση της ζωής του έχοντας τη χαρούμενη αίσθηση ότι αποφάσισε εντελώς μόνος και ελεύθερος για το επόμενο βήμα.
Στο μεταξύ, στα δέκα χρόνια της ζωής του στη Μεγάλη Σχολή θα έχει ζήσει, ακόμη και με τραυματικό τρόπο, τις αγωνίες των προβλημάτων της κοινωνίας που τον περιβάλλει σαν διπλός αναγκαστικός μανδύας, τον μισό στη μικροκοινωνία του νησιού του και τον άλλο μισό στο παρδαλό παρόν της Πρωτεύουσας.
Στο τέλος, ο Στέλιος θα αναδειχτεί αναμφισβήτητα νικητής ενός αγώνα αδυσώπητης σύγκρουσης της συμβατικότητας, που τον ήθελε υπηρέτη της, με την ατομική ελευθερία του, που του πρόσταζε συνεχείς απελευθερωτικές εξεγέρσεις.
Το βιβλίο μας παρουσιάζει τη ζωή του ήρωα ενός παιδιού το οποίο μεγάλωσε στη Σάμο και έρχεται να φοιτήσει στην Αθήνα . Ο συγγραφέας μας παρουσιάζει τις δυσκολίες , τους στοχασμούς , τους προβληματισμούς του ήρωα για εναν κόσμο διαφορετικό απ'ότι ήξερε στο νησί του , για ένα κόσμο όπου ο άνθρωπος σκοτώνει με τόση ευκολία έναν άλλον άνθρωπο .
Το ιστορικό πλαίσιο επηρεάζει τον ήρωα , εναν ήρωα , έναν έφηβο που όπως όλοι μας αμφισβητεί , αρνείται να παραδοθεί στα δεδομένα , αρνείται να δεχτεί ότι είναι ένα ζυμάρι που μπορεί ο καθένας να πλάσει όπως αυτός θέλει είτε αυτός είναι άνθρωπος είτε είναι η ίδια η κοινωνία !
Μέσα από τις περιγραφές του συγγραφέα ξετυλίγεται μπροστά μας η ζωή στη Σάμο αλλά και η αναπτυξιακή πορεία του Στέλιου , μία πορεία με σκαμπανεβάσματα μια πορεία δύσκολη προς την αλλαγή . Μέσα από την αφήγηση του συγγραφέα έχουμε μπροστά στα μάτια μας την εικόνα του τότε οικοτροφείου , εκείνης της μαθητικής κοινότητας που για όποιον δεν την έζησε είναι κάτι το διαφορετικό. Είναι σαν ένα μικρό παράθυρο στο παρελθόν .
Το βιβλίο αυτό με απλή γλώσσα , πολλές εικόνες και πολύ συναίσθημα μπορεί να διαβαστεί και σαν ιστορικό μυθιστόρημα καθώς μέσα του θα ανακαλύψεις πολλά κομμάτια της ιστορίας καθώς και με μια κοινωνιολογική ερευνητική ματιά , που θα σε βάλει να ψάξεις , να συγκρίνεις , να συγκινηθείς με την πυγμή του ήρωα και να αναρωτηθείς και ο ίδιος!
Δεν σας κρύβω ότι πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης του έπιασα τον εαυτό μου να σκέφτεται ότι αν εν τέλει ο άνθρωπος είναι ένα κομμάτι ζυμάρι που το πλάθουν οι καταστάσεις και οι άνθρωποι .
Θεωρώ ότι είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί μόνο και μόνο για τις σκέψεις και τα ερωτηματικά που θα σου φέρει στο μυαλό .
Από μένα 4/5 ⭐⭐⭐⭐
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου