Καλημέρα βιβλιοφιλοι μου τι κάνετε; Πώς είναι η εβδομάδα σας μέχρι στιγμής; Σήμερα θα σας μιλήσω για το βιβλίο της Ευαγγελίας Γκουντρουμπή "Ο καρκίνος , οι γενναίοι φίλοι μου και εγώ " από τις εκδόσεις Επίκεντρο . Ο Οκτώβριος είναι ο μήνας αφιερωμένος της πρόληψης κατά του καρκίνου του μαστού και το συγκεκριμένο βιβλίο μιλάει για την πορεία της συγγραφέως μέσα σ'αυτό το δύσκολο ταξίδι . Η συγγραφέας νόσησε , βίωσε την ασθένεια , την αντιμετώπισε με δύναμη , με κουράγιο και κυρίως με τη βοήθεια των αγαπημένων της προσώπων , με τη βοήθεια των καλών και αληθινών της φίλων .
Η λέξη καρκίνος είναι λέξη ταμπού , φοβόμαστε να την χρησιμοποιήσουμε , φοβόμαστε να μιλήσουμε για αυτή , ακόμα και εγώ που γράφω τώρα γι'αυτή νιώθω περίεργα . Ο καρκίνος είναι ένα τέρας το οποίο θέλει δύναμη , θέληση , πυγμή και πολύ αγάπη και βοήθεια για να το νικήσεις και η συγγραφέας τα κατάφερε ! Μάλιστα σε μια συνέντευξη της διάβασα ότι γιορτάζει το τέλος των εξετάσεων και των θεραπειών σαν τα δεύτερα γενέθλια της !
Με το συγκεκριμένο βιβλίο κλαις , γελάς , πονάς και εσύ , ειδικότερα αν κάποια στιγμή στη ζωή σου ήρθες αντιμέτωπος με το τέρας , είτε εσύ είτε κάποιος δικός σου άνθρωπος! Είναι ένα βιβλίο το οποίο παρουσιάζει την κάθε πλευρά αυτού του νομίσματος αλλά σου δείχνει το βασικό , ότι μπορείς να το νικήσεις και ότι μπορεί να είναι μία παρένθεση στη ζωή αλλά μπορεί να γίνει και ένα μάθημα .
Διαβάζοντας την ιστορία της, έρχεσαι αντιμέτωπος με μια σειρά από ζητήματα που αφορούν έναν καρκινοπαθή, τους γιατρούς, τις εναλλακτικές θεραπείες, τους κάθε λογής θεραπευτές , τη θρησκεία, την ψυχολογία, την οικογένεια, τη στάση του περίγυρου, τις εγχειρήσεις και τις τομές, τον πόνο που είναι κι αυτός στοιχείο της ζωής . Ακόμα και την ανασφάλεια για το αν θα ξημερώσει αύριο για σένα .
Ο λόγος της συγγραφέως είναι βαθύς , ειλικρινής και γεμάτος δύναμη και διδάγματα ! Το μόνο σίγουρο είναι ότι διαβάζοντας το κάποια στιγμή θα κλάψεις ! Θα κλάψεις είτε είσαι γνώστης του θέματος είτε όχι !
Ένα πολύ δυνατό βιβλίο !
Περίληψη :
Έχω κάτι φίλους, δεν τους βλέπω συχνά. Ξέρουν κάθε πληγή μου, κάθε πόνο μου. Ξέρουν τους φόβους και τις σκοτεινές σκέψεις του μυαλού μου, χωρίς να έχω μιλήσει ποτέ γι' αυτούς. Αγαπάνε τη ζωή όπως εγώ. Ξέρουν τη σημασία της κάθε στιγμής. Όταν τους συναντώ χωράω ολόκληρη στην αγκαλιά τους. Μερικές φορές τους σκέφτομαι σαν αγγέλους με μεγάλα και παχιά φτερά. Ψηλούς, πολύ ψηλούς, σαν εξωγήινες φιγούρες. Άλλωστε έχουν ένα εσωτερικό μπόι μέχρι τον ουρανό! Ραντεβού για μαστογραφία. Μάιος 2012, Δευτέρα απόγευμα. Μόλις έκανα την εξέταση ο γιατρός με φώναξε και για υπέρηχο. Είδα την ανησυχία στα μάτια του, ένιωσα ένα σφίξιμο στην καρδιά. Κάτι δεν είναι καλά. Σήμερα μερικές φορές αναρωτιέμαι τι όψη είχε ο καρκίνος μου. Θα ήθελα να τον δω. Τότε δε μου πέρασε από το μυαλό να ζητήσω να τον δω. Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν εκεί αριστερά έχω κάτι που πρέπει να αφαιρεθεί. Αν μπορούσα θα το ξερίζωνα με τα ίδια μου τα χέρια. Εφτά χρόνια μετά είμαι εδώ. Γερή και δυνατή όσο ποτέ άλλοτε. Και θέλω αυτό να το μοιραστώ μαζί σας. Γιατί ναι, ο καρκίνος μαστού μπορεί να νικηθεί, μπορεί να είναι μια παρένθεση, μπορεί να είναι απλά ένα ακόμη μάθημα ζωής. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν την ευκαιρία να γερνάνε. Πρέπει να έχουν την ευκαιρία της ζωής, των δυσκολιών, το χρόνο να αναγνωρίζουν τα λάθη τους και το χρόνο να πάρουν και να δώσουν συγχώρεση. Να γευτούν αρρώστιες και δυσκολίες, χαρές και ευτυχία. Πρέπει να έχουν την ευκαιρία στην πραγματικότητα που λέγεται ζωή.
5/5 ⭐ ⭐⭐⭐⭐
Διάβασα κάτι που είπε η συγγραφέας και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας , είπε ότι "φοράει" την ουλή της σαν παράσημο . Θέλω να πω σε όλες τις πανέμορφες γυναίκες εκει έξω ότι είστε πανέμορφες , η ουλη στο σώμα σας είναι το παράσημο σας! Είναι το σημάδι ότι είστε εδώ , είστε πανέμορφες και δώσατε μια πολύ δυνατή μάχη και είστε νικήτριες , τώρα ποιος σας πιάνει ! ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου