Καλημέρα βιβλίο φίλοι μου τι κάνετε; Σήμερα θα σας μιλήσω για το βιβλίο του Δημήτρη Κατσαντώνη το καλοκαίρι που όλα άλλαξα μέρες του '74 από τις εκδόσεις επίκεντρο.
Τώρα τελευταία έχω πιάσει τον εαυτό μου και διαβάζω πολλά σχετικά ιστορικά, θα έλεγα , αναγνώσματα καθώς μου αρέσει να έχω μία διαφορετική , μία επιπλέον οπτική σχετικά με διάφορα γεγονότα της ιστορίας.
Ένα από αυτά τα αναγνώσματα είναι και το συγκεκριμένο . Είναι ένα κείμενο πυκνό με εικόνες που σου μένουν ,ο συγγραφέας έχει αποτύπωση με πολύ μεγάλη σαφήνεια τις σκέψεις του για τη μεταπολίτευση.
Μέσα στο βιβλίο βλέπουμε κάποιες προφορικές μαρτυρίες και αναμνήσεις από τη μνήμη και τη βιωμένη εμπειρία του συγγραφέα όπως αυτός έζησε τα γεγονότα και πώς εξελίχθηκε η εποχή , πώς τα θυμάται και πως αυτά επηρέασαν το σήμερα .
Ο συγγραφέας καταφέρνει να αναδείξει τα συναισθήματα της εποχής με διάφορες εικόνες θα σε μεταφέρει σε εκείνη την εποχή . Υπάρχει τόσο μεγάλη ευαισθησία στον τρόπο το οποίο καταγράφονται όλα μέσα στο βιβλίο.
Ο τόνος, το ύφος δίνουν στο βιβλίο ένα άρτιο αποτέλεσμα . Βέβαια, βλέπουμε ότι από από την πλευρά του συγγραφέα να ανοίγεται ένας συγκλονιστικός λόγος πολιτικός οποίος αναφέρεται για τη γενιά του Πολυτεχνείου και της μεταπολίτευσης.
Ένα βιβλίο έχει να σου πει πολλά να στα πει όμως με ευαισθησία . Μέσα το βιβλίο γράφει : "η περίοδος της μεταπολίτευσης μας έκανε αυτό που είμαστε σήμερα " Εσείς τι πιστεύετε ;
Σας αφήνω την περίληψη
Περίμενα λίγο. Αποφάσισα να κατέβω.όταν στάθηκα στην πόρτα της καμαρουλας είδα τον πατέρα μου να έχει αγκαλιάσει το κεφάλι του κυρ-Αντώνη και να κλαίει βουβά στεγνά. Κάτι του ψιθύριζε.νομίζω του λεγε πολλές φορές για ποιους Αντώνη μου ; για ποιους; για τους Βλανταδες; Κάποια στιγμή τον άφησε ήρεμα και γύρισε προς την πόρτα. Με προσπέρασε και βγήκε έξω στον καθαρό κάπως κρύο αέρα της αυλής. Μόλις πάτησε το πρώτο σκαλί της σιδερένιας στριφογυριστές της Σκάλας γύρισε και με κάρφωσε με το βλέμμα "αν μπλέξεις με την πολιτική θα σε γδάρω ζωντανό " είπε και με άφησε να τον ακολουθήσω σιωπηλά από κάποια απόσταση ασφαλείας.
Μετά έμεινα στο σαλόνι. Ακουγόντουσαν σούρτα φέρτα στην αυλή αλλά εγω δεν κοίταζα.κάποια στιγμή άκουσα την αδελφή του ήρθε νυχτιάτικα μαζί με κάτι ανδρικές φωνές ,τον πήρανε πρέπει να τράκαραν λίγο στη στενή εξώπορτα ,για όνομα του Θεού λίγο σεβασμό ! κλαψουρίζει η αδελφή του Αντώνη ,ο πατέρας μου κατέβηκε βιαστικά και την πρόλαβε μπροστά στις ελιές του πεζοδρομίου μας , της ψιθύρισε κάτι και γύρισε αμίλητος. Στο μεταξύ είχε γυρίσει ο Γιάννης τον ρώτησα ποιοι είναι οι Βλανταδες, πού να ξέρει αυτός σκέφτηκα να ρωτήσω τον πατέρα μου αλλά άσε δεν μιλιόταν είπα θα τον ρωτήσω άλλη φορά ποτέ δεν ξαναβρήκα την ευκαιρία . έμαθα μόνος μου αργότερα μα καλά για τους Γουσηδες και τους Βλανταδες χαράμισε τη ζωή του ο κυρ Οικονομίδης;
μου άρεσε σαν βιβλίο αξίζει να διαβαστεί έχει μέσα διαλόγους η γλώσσα είναι απλή κατανοητή και είναι μία ακόμα οπτική για κείνη την εποχή της μεταπολίτευσης και του Πολυτεχνείου .
4/5
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου